W czasie pierwszej wizyty ortodonta przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem, aby dowiedzieć się, co jest przyczyną zgłoszenia oraz, aby zapoznać się z oczekiwaniami pacjenta. Uzyskane informacje pozwolą na opracowanie indywidualnego planu leczenia, który jest wstępem do osiągnięcia oczekiwanych przez obie strony satysfakcjonujących wyników.
Następnym etapem, niezbędnym do zaplanowania leczenia, jest wykonanie badania zgryzu, czynności mięśni oraz pobranie wycisków diagnostycznych uzębienia. Do pełnej analizy warunków zgryzowych wymagane jest wykonanie zdjęć RTG (zdjęcie pantomograficzne i telerentgenowskie boczne czaszki).
Na następnym spotkaniu przedstawiony zostaje indywidualny plan leczenia, uwzględniający przebieg i przewidywany okres leczenia. Jest to czas przeznaczony na wyjaśnienie wszelkich wątpliwości, z jakimi pacjent zgłasza się do lekarza. Po zaakceptowaniu przez pacjenta przedstawionego planu leczenia, ustalany jest termin rozpoczęcia właściwego leczenia.
Do rozpoczęcia leczenia niezbędne jest, aby zęby były wyleczone, bez osadu i kamienia nazębnego, a dziąsła bez oznak stanu zapalnego. Najistotniejszym elementem tej wizyty jest wydanie pacjentowi aparatu ruchomego lub założenie aparatu stałego (w zależności od rodzaju zaplanowanego leczenia). Ortodonta przedstawia pacjentowi wszelkie wskazówki i porady konieczne do właściwego użytkowania aparatu.
Wizyty kontrolne odbywają się z różną częstotliwością w zależności od zastosowanej metody leczenia i indywidualnych potrzeb pacjenta:
Aparaty ruchome – co 1-3 miesiące
Aparaty stałe – co 4-6 tygodni.
Celem tych systematycznych wizyt jest kontrola przebiegu leczenia oraz aktywacja aparatów.
Wydłużanie czasu pomiędzy wizytami bez konsultacji z lekarzem ortodontom może mieć wpływ na wydłużenie czasu leczenia.
Końcowym etapem leczenia, który stabilizuje osiągnięte wyniki i zapobiega nawrotowi wady jest faza retencji. W przypadku kiedy pacjent jest leczony aparatem ruchomym aparat retencyjny jest dotychczasowym bez aktywowania. W sytuacji po zdjęciu aparatu stałego, pacjent otrzymuje ruchomą płytkę retencyjną na zęby górne i cienki drut przyklejony do wewnętrznej strony zębów dolnych.
